εξαρταται

εξαρταται

Μια ομορφη μερα...Μια ομορφη μητερα...

Μια ομορφη γεννα...Ενα ομορφο μωρο...

Χαρα,ευτυχια,γελια παντου.

Τα ματια του ελαμπαν και καθε του χαμογελο πλημμυριζε ελπιδα τον πεσσιμιστη πατερα,γεμιζε ονειρα την ονειροδοχο της μανας..

Απο μια μητρα βγηκες , γεματος αμνιακα υγρα και ειδες τα πρωτα χρωματα...Κοκκινο,κιτρινο,αναφιλητα,φωνες.

Που ειμαι;

Τυφλωθηκες απο το φως,πνιγηκες απο το οξυγονο και ενα αιχμηρο λεπιδι σου εκοψε τον ομφαλιο λωρο.Ενα λεπιδι ηρθε να σου πει : ''φιλαρακο αυτο ειναι.Τωρα απο σενα εξαρταται...''

Και στο ειπε.Μια χαρα...

Για αυτο κλαινε τα μωρα...Η πρωτη αντιδραση τους στον κοσμο ειναι αυτη.

''Μα ΔΕ ΘΕΛΩ.ΔΕ ΘΕΛΩ να εξαρταται απο μενα! ''

Το πρωτο χαστουκι.Απο το γιατρο...Ετσι, για να θυμασαι πως σε περιμενουν πολλα χαστουκια ακομα.

Το σοκ.

Υπαρχεις.Ποιος εισαι;

Ποιος ησουν;

Πως 'μιλουσες' πριν μιλησεις;

Πως αγαπουσες πριν αγαπησεις;

Πως;Πως εμαθες να ρωτας 'πως';

Μπουσουλουσες για να ακους τη γη..Εκανες το πρωτο σου βημα...Για να μπεις πιο γρηγορα στο λαβυρινθο σου.

Εβγαλες τα πρωτα σου λεφτα για να αγορασεις το πρωτο σου 'κουτακι'...Κουτακι μεσα στο κουτακι, μεσα στο κουτακι του μυαλου σου...Κουταμαρες εσυ τα ξερεις ολα.

Υπαρχεις τεμαχισμενος σε κουτακια φιλαρακι και το αστειο ειναι οτι φροντισες να το κανεις με το ιδιο λεπιδι που σου κοψανε το λωρο.

Απο μια μητρα βγηκες.

Στο κεντρο ενος λαβυρινθου ξεβραστηκες...Οχι νεογνο πια αλλα ανθρωπος ενηλικος.

Ποιος ειμαι;

Γυμνος,κουλουριασμενος,ποτισμενος αλκοολ μεχρι τα μπουνια,για τη ζωη που σε προσπερασε.. και εκει βλεπεις τα τελευταια σου χρωματα.

Το σκοταδι σε τυφλωνει γιατι το ερεβος το εκανες συνηθεια.

Κανεις να σηκωθεις και κοβεσαι.Ενα λεπιδι ειναι κει κατω.Σου θυμιζει κατι;

Αφου δεν αυτοκτονεις,γιατι δε ζεις;

''Θελω.ΘΕΛΩ ΝΑ ΕΞΑΡΤΑΤΑΙ ΑΠΟ ΜΕΝΑ!''

Φιλαρακο αυτο ειναι.....

Σ