Mια μερα

Ισα,μοναχα,ισως να ακoυσα κατι...
δε ξερω αν ηταν φωνη ,για λιγο μου φανηκε πως ακουσα χρωματα
'να καουν οι γκριζες αυρες' μου ψιθυρισε μια πολυκατοικια..δεν ειμαι τρελος το ορκιζομαι.
Λιγο πριν ενα φαναρι στη βουλιαγμενης αναψε λευκο και μια πετρα ουρλιαξε :
''Ελευθερος για ουρανο''!
Απο τοτε κοιμαμαι στα συννεφα.
Ειναι μερες τωρα που η φωτια κατασπαραζει τη καρδια της πολης.
Μετρω αντιστροφα το χρονο να κυλα,απο ψηλα μετρω τα φυλλα της λευκας..
και οταν χανω το μετρημα γελω τοσο δυνατα που αναβω καινουργιες εστιες.
Στις σπιθες.Στις σπιθες της αλλαγης.
Στη λαιλαπα της καθαρσης,εκει οριζομαι,
ορκιζομαι.

Ταβανια ποτε ξανα.

Σ