Επόμενη μέρα

Άναψε νωχελικά ένα τσιγάρο σα νά΄ξερε ότι είναι το τελευταίο του
οι κόρες του διεσταλμένες στο αποκορύφωνα μιάς μαστούρας
απο το πιό ισχυρό ναρκωτικό
την ανάσα της νηφαλιότητας
Αν έκανε απόλυτη ησυχία μπορούσε
να τις ακούσει να συστέλλονται σιγά-σιγά
 και αυτο τον άγχωνε πιο πολύ
επέστρεφε στο κανονικό ρου του χρόνου
όλοι οι διαλογισμοί και οι συλλογισμοί του κόσμου
που ρευστοποίησαν τους δείχτες του ανύπαρκτου ρολογιού του
είχαν αρχίσει να εξασθενούν
Στις ίριδές του καθρεφτιζόταν το πιο αρχέγωνο ένστικτο
αυτό της επιβίωσης
αν κοιτούσες καλά θα μπορούσες να δεις καρέ-καρέ με ύψιστη ανάλυση
 το τελευταίο θανατηφόρο λάκτισμα του πάνθηρα
 κλάσματα πριν τσακίσει στα σαγόνια του το κρανίο της γαζέλας
καθώς και το καπνό απο τη φλόγα που έσβηνε απο τα μάτια της ίδιας
την ώρα που η ψυχή της έβγαινε απο μέσα της
Μπορούσες να το μυρίσεις τον καπνό
να τον γευτείς
και είχε μυρωδιά θανάτου
 και γεύση πικρή
Αλλα αυτός είχε πίστη και ένα και μόνο σκοπό
όσο προλάβαινε ακόμα
είχε φτάσει στον πολυπόθητο πυρήνα
απο κει που ξεκινάν αυτές οι τρομερές φωνές
που ακόμα και στον ύπνο του
τον στοίχειωναν
και άκουγε την ηχώ τους
είχε φτάσει στον πυρήνα του εγωκεντρικού του νοσηρού μοντέλου
και αφού έχωσε το νοητικό του χερι βαθιά
το ξερίζωσε γεμίζοντας
ακαθαρσίες,δάκρυα,αίματα τον πάγκο στο σκονισμένο γκαράζ του
Έσφιξε καλα τη μέγγενη εναποθέτωντας ευλαβικά μα συνάμα με αηδία
το σκουριασμένο εγώ του
και πήρε το καλά ακονισμένο τσεκούρι του.
Είχε κάνει τον πρώτο φόνο του.
Προμελετημένο.
Ήταν ένας δολοφόνος.
Οι κόρες επανήλθαν στο αρχικό τους μέγεθος.
η μέγεννη χαλάρωσε ,ο πάγκος καθαρίστηκε..
Και το μόνο που αποδείκνυε τί θα μπορούσε να είχε συμβεί
σε αυτό το γκαράζ
ήταν η επόμενη μέρα.

δορίαιχμος