Δευτέρα 8 Απριλίου 2013

Γίνε αέρας

¨Ασε με να σου ψιθυρίσω δυο λογάκια
και αν δεν σου κάνουν
σηκωνεσαι και φεύγεις.
Πως θα γίνει αυτό όμως
όταν συνέχεια κοιτάς κάτω
''Μου γαργαλάνε τις ίριδες οι σταχτες'' μου λες.'' Και κλαίω''.
Είμαστε στον ίδιο παράδεισο απο φωτιά
αλλά ο καπνός μας κρύβει την ομορφιά
Να στοχεύεις πάντα καρδιά
Σάυτόν τόν κόσμο γεμάτο στάχτη
μόνο έτσι θα βρίσκεις στόχο''

δορίαιχμος

3 σχόλια:

agriomeli είπε...

Eχει αλλη "δυναμη" το σωμα
οταν καιγεται αγκαλιασμενο.

Καλημερα να εχεις.

~reflection~ είπε...

Το προσάναμμα διαφέρει κάθε φορά..
Αλλιώς καίγονται τα ξερά, αλλιώς τα χλωρά, κι ας βρίσκονται πλάι...

Ίδιος παράδεισος... μα εμπειρώνεται από άλλες συντεταγμένες Ζωής για τον καθένα...
Άλλοι απλά καίγονται.. κι άλλοι πυροδοτούν και τη θέση του διπλα-ΝΟΥ τους!...

;-)))))

agriomeli είπε...

Κι αντε να βρεις στοχο μεσα στις σταχτες...
Γι αυτο ειμαστε ολοι "αναπηροι"?

Γαμωτο!
Ασε....ο καθενας μονος του
για σιγουρα αποτελεσματα.

Την καλησπερα μου...