Δευτέρα 13 Οκτωβρίου 2014

Απόηχος

Είμαι ο απόηχος μιας ξεχαρβαλωμένης παιδικής κούκλας
Αυτής που πέφτει από τα απότομα μεγαλωμένα χέρια
ενός απότομα μεγαλωμένου παιδιού.
Και ο νόμος της βαρύτητας την καταδικάζει στην τελευταία της ηρωική βουτιά, στο πηγάδι της λήθης
Σε αυτό που κολυμπούν άλλοι μεγάλοι άνθρωποι
νομίζοντας που είναι μεγαλοκαρχαρίες σε ωκεανό.
Καταδικασμένοι να ψάχνουν το νόμισμα της μιας και μοναδικής ευχής τους.
Αυτής που έκαναν στην προηγούμενη ζωή τους
στο συντριβάνι των αναμνήσεων.
Είμαι ένα συντριβάνι που αναβλύζει όλο το ύδωρ της ζωής μέσα σε ένα ξεχασμένο πηγάδι καταμεσής του ωκεανού.
Και περιμένω την παιδική μου κούκλα.
Για να φωνάξω αυτή τη φορά στο παιδί,
να μην την αφήσει· ποτέ.

Δεν υπάρχουν σχόλια: