Ν-υστερόγραφο

Είχε ξαναεπιχειρήσει να εγχειρίσει τις φωνές μέσα του
μα δεν του βγήκε
μες στο κρανίο του μια άμορφη μάζα κολυμπούσε,
μια πορφυρή λάβα που εξάτμιζε ο,τιδήποτε ασφαλτοειδές είχε απομείνει.
Ο διαλεκτικός κυνισμός του είχε τη μνήμη χρυσόψαρου που εξαϋλωνόταν
και είχε ανεβάσει τον πήχη για τους υποτιθέμενους δικάβαλους καρχαρίες.

Σε ένα κόσμο με εξουσιαστικά π.χ.
κάπου ανάμεσα στα συμφραζόμενα σταυρώθηκαν οι αυτόκλητοι μεσσίες
να θυμηθώ.
Όλα για χάρη ενός παραδείγματος.
Μου τό'πα... και;
“Προς γνώση και συμμόρφωση” έμελλε να αποφασίσουν οι δικαστές του χρόνου,
μην έχοντας υπόψιν ότι ο χρόνος είναι ετυμολογίας άγνωστης και συγγενής λέξη της λέξης “χειρός”.
Έτσι και εγώ όταν δεν έχω τι να κάνω, σε πιάνω από το χέρι και σου δίνω λίγη πετονιά από αυτή που ψάρευε μνήμες ο Διογένης.
“Να έλα να τη στήσουμε από άκρη σε άκρη τούτης της λεωφόρου
να δούμε τους καθωσπρέπει να τρώνε σαβούρες και να γελάσουμε μέχρι δακρύων”.

Μα η μεγαλύτερη απ'ολες καραμπόλα θα έρθει

όταν ο χρόνος αυτοκτονήσει
υποκλινόμενος στο δέος ενός ρομαντικού,άτσαλου,σμπαραλιασμένου ονείρου.
Πάντα θα αφήνω όλα τα παζλ στη μέση.
Μαζεύω τα κομμάτια που μου αρέσουν
και βγαίνω τσάρκα με την σφεντόνα μου να αφήσω μικρά σουβενίρ στις άσχημες γωνιές της πόλης.
Ή για τους συλλέκτες μισοτελειωμένων παζλ όπως εγώ.
Πιο σιγά δεν μπορώ να ακούσω τη σκέψη μου και θα ξυπνήσω απότομα
Στο πέντε την ένταση στην δεύτερη φωνή και αν μπορείς κάνε κάτι με το δευτερολεπτοδείκτη
στην τελική,
εκπαίδευσέ τον να ρεμβάζει ανάποδα