που αλλού;

Οι γλυκιές υστερίες πριν την ολική κατάρρευση ,
/Φύγετε όλοι, όλοι ! /
Οι άγραφες συμφωνίες σε μυστικά πεντάγραμμα καθώς χτυπάς τα δάχτυλά σου άρρυθμα στο τραπέζι.
/Δεν πεινάω σχεδόν ποτέ πια/
Ο καπνός σβησμένης πυρκαγιάς σε άγονα μυαλά με εμάς πυρπολητές.
/Αυτά κάψτε, αυτά, να μη μείνει τίποτα !/
Η πέτρα στα χέρια Παλαιστίνιου παιδιού που γίνεται πεφταστέρι.
/Κάθε ευχή των ονειροπόλων ας γίνει σαμποτάζ στις ερπύστριες των τανκς τους/

Το κάθε νήμα από την κρεμάλα του Ιούδα καίγεται.
/μη μιλάς για σχοινιά σε σπίτι ακροβάτη/
Τα καλά μαχαιροπίρουνα που οι γονείς δε χρησιμοποίησαν ποτέ.
/Έλα να παίξουμε ένα παιχνίδι. Θα μου βγάζεις την καρδιά με το κουτάλι που δεν κόβει και θα πονώ αφόρητα και εγώ θα σε ταΐζω σύννεφα με το πιρούνι και θα γελάμε/
Τα τελευταία λόγια ενός αυτόχειρα που δεν έγραψε ποτέ ιδιόχειρο σημείωμα και απορροφήθηκαν στο κενό του ακάλυπτου του πέμπτου ορόφου.
/Πάλι ξέχασες τη ντουζιέρα ανοιχτή; - Είναι το αντίο του δίπλα,χαιρέτα και συ/
Τα ξεριζωμένα παιδιά που δεν χαμογελούν ποτέ.
/Ακόμα να γίνω Άνθρωπος ,ακούει κανείς;
είναι κανείς άλλος, εκτός από αυτά άλλωστε;/
Και ούτε θα γίνω
είμαι ο απόηχος ενός ονείρου που ονειρεύτηκε την ανθρώπινη ύπαρξη.
Αυτό είμαι, αυτό θα μείνω
Συντόνισε καλά τις κεραίες σου και ίσως ακούσεις τον παφλασμό μου στον ωκεανό των πιο παράδοξων ενοχών
/Όχι ενοχή πια, αποχή/
Εκεί που τα ψάρια ερωτεύονται πουλιά..
και ζουν ελεύθερα