Αυτό δεν είναι ένα ποίημα

Οι άνθρωποι συνεχώς πάνε ενάντια στην εξέλιξη,

επιβαλλόμενο από άλλους τερτίπι...

Ο σεξοτουρισμός στην Ταϊλάνδη ανθεί,

η βιομηχανία της πρέζας που συντηρείται από το σύστημα

χύνει σκόνη στα μάτια μας.

Στις Η.Π.Α. οι μαύροι είναι αναλώσιμοι με σφαίρα,

οι λευκοί είναι αναλώσιμοι με χρέη.

Στη Γάζα σφαγιάζουν παιδιά για καλημέρα,

μίλα μου για τον άνθρωπο ξανά λοιπόν

στην Κίνα τα παιδιά δε θα παίξουν ποτέ,

θα φτιάξουν τα ρούχα της Δύσης για μια κούπα ρύζι.

Στην Αφρική οι άνθρωποι λιώνουν από το HIV

και την εξαθλίωση

που οι Δυτικοί τους επιβάλλουν

Στη Σιέρα Λεόνε η σκλαβιά επιβιώνει στα μονόπετρα των καννίβαλων

Στην Ελλάδα η θάλασσα ξερνάει μωρά και είναι Τρίτη μεσημέρι,

Στη Γερμανία άνοιξαν τα κέντρα που κάποτε έκαναν τους ανθρώπους σαπούνια.

Μισό να πλυθώ με έναν πρόσφυγα, χτύπησε ο ιδεοψυχαναγκασμός.

Στη πολιτισμένη Δανία τους βάζουν βραχιολάκια

“είσαι δικός μας η δικός τους;”

-Ναι αλλά το σουηδικό μοντέλο...

-Δεν υπάρχει κανέναν μοντέλο μαλάκα, που νομίζεις ότι θα ασχοληθούν μαζί σου.

Οι άνθρωποι ανήκουν στις κυβερνήσεις τους

 όλοι στα πολυεθνικά δεσμά μας

Ναι αλλά κάποιοι πλουτίζουν από αυτό

Ξαναπές μου λίγο ότι δεν υπάρχουν τάξεις.

Η απληστία και η μαφία διοικούν τα πάντα και εμείς τρώμε σανό.

Οι άνθρωποι συνεχώς πάνε ενάντια στην εξέλιξη

και αυτό γιατί το σύστημα τους κρατάει απασχολημένους,

τους έχει γραπώσει από τα αρχίδια

“έλα εδώ πουτανάκι μου ανήκεις,

θα σε αφανίσω,

θα σε κλείσω φυλακή,

θα σε κάνω αντικαταθλιπτικα που γεμίζουν δέκα ολυμπιακά στάδια,

θα σε πνίξω στα χρέη

και όταν ψοφήσεις θα σου γαμάω το κουφάρι

και το κουφάρι των παιδιών σου εσαεί”.
Οι άνθρωποι πάνε ενάντια στην εξέλιξη γιατί περιμένουν ο δήμιος τους να χύσει,

αντί να βγάλουν λεπίδι να του κόψουν το καυλί και να του το μπουκώσουν στο στόμα.

Έχουν το χρήμα και τα όπλα.

Όμως το χρήμα τους μας είναι άχρηστο αν το αποφασίσουμε.

Ξέρεις εσύ,είναι ένα κλικ.

Όσο για τα όπλα,

είμαστε περισσότεροι

και πιο καυλωμένοι για ζωή.

Διάλεξε.