Το θερμοκήπιο της Βαβυλώνας

Τον μήνα της παναγίας

έχουμε μια παράδοση σε αυτή τη χώρα

καίμε τα δέντρα ,τα πουλιά, την άγρια ζωή

γιατί οι ήμεροι άνθρωποι βρωμάνε καθαρότητα

και βάζουν στα κρεματόρια

ό,τι σιχαίνονται· το ελεύθερο

Τίποτα ιδιαίτερο

έχει ξανασυμβεί /και θα ξανασυμβεί

μέχρι η τσιμεντοποίηση

να πάρει νόμπελ Λογοτεχνίας.

Αφού τελειώσουμε με τη γη

ωσάν πυρομανείς αγρότες

καταπιανόμαστε με τη θάλασσα

το αρχέτυπο

της μάνας

αυτό που εμπεριέχει

της μαυρίζουμε τη μήτρα με πετρέλαιο

να μάθει αυτή να γεννάει ελπίδες

να μυρίζει λυτρωμό

να βυζαίνει αρμύρα

να πεθάνει και αυτή

όπως πεθαίνουμε εμείς

νεκρόφιλοι ναυτικοί

με μαζούτ αντί για αίμα

Είμαστε άνθρωποι βλέπεις

και τρέμω

τρέμω γιατί
αν η ετυμολογία
είναι όντως άνω θρώσκω
τι άλλο χείριστο ετοιμάζουμε
για το κει πάνω.